Mobile phone เครื่องแรกที่บ้านมี (ของคุณพ่อ) ช่วงราวปี 2529 ยุคนั้นใครมีโทรศัพท์แบบนี้ #บอกได้ว่าอย่างเท่ห์ นับเป็นโทรศัพท์รุ่นแรกที่พกพาได้สะดวกที่ไม่ใช่รุ่นกระเป๋าหิ้ว ถึงมีก็จริงแต่หาที่โทรได้ยากลำบาก(มาก) โดยเฉพาะต่างจังหวัดแทบจะใช้ไม่ได้เลย เป็นโทรศัพท์ ของ Nokia รุ่น Cityman ใช้คลื่นความถี่ 470 Mhz ราคาตอนนั้น ราวๆ 95,000 บาท โทรเข้า-ออก ได้อย่างเดียว รับส่งข้อความไม่ได้
.
เบอร์โทรก็จะเป็น 01-XXX-XXXX ส่วนโทรศัพท์บ้าน เป็นโทรศพท์ที่ใครๆก็อยากได้มากๆ รอคู่สายเป็นสิบปีก็ไม่ได้ให้มีได้ใช้เพราะไม่มีคู่สาย เวลาโทรในพื้นที่เดียวกันก็จะมีแค่หมายเลย เช่น 3982571 จะใส่ เลข02 ก็ต่อเมื่อโทรข้ามเขต
ต่อมาในปี 2544 มีการเปลี่ยนระบบ ให้ใส่เลข 02 ไปด้วยหากเป็นเขตนครหลวง เป็นแบบปัจจุบัน แต่สำหรับ โทรศัพท์มือถือ ยังเป็นเหมือนเดิมคือ 01-XXX-XXXX เพิ่มมาคือ หมวดเลข 09 และ 06 ในเวลาต่อมา แต่ก็ดูว่า ไม่พอให้คนได้ใช้กันเท่าไหร่
จนในปี 2547 ได้มีการเพิ่ม เลขขึ้นอีกหนึ่งหลัก คือเลข 8 ต่อจากเลข 0 คือ จากเดิม 01 ก็เป็น 081-XXX-XXXX และก็มีการเพิ่มหมวด อื่นๆ ในเวลาต่อๆมา
ในช่วงเวลาหลายสิบปีก่อน มือถือราคาแพง ค่าบริการก็ถือว่าแพงกว่าสมัยนี้มากเพราะคิดตามเวลานาทีที่ใช้จริง ต่างจังหวัดก็อีกRate ราคา เรียกว่า รีบคุยธุระและรีบวางสายทันทีที่คุยธุระจบ ข้อดีคือ มันไม่ทำให้ต้องติด มือถือเหมือนคนในยุคนี้ เมื่อก่อนลืมไว้ ไม่เป็นไรเดี๊ยวเย็นก็กลับบ้าน แต่ถ้าลืมกระเป๋าตังค์นั้นไม่ได้ ต้องวนรถกลับไป แต่ยุคนี้กระเป๋าตังค์ลืมไว้บ้านยังเย็นใจได้หากว่ามี โทรศัทพ์มือถือติดตัวมาด้วย
ชีวิตที่ผ่านมาก็ใช้โทรศัพท์มาทุก brand รวมถึง PCT ในเมืองที่ประหยัดแต่สัญญาณไม่work , ค่าย Hutch ที่เปิดมาแล้วราคาPack ถูกจริงจนทำให้ทุกคนต้องเปลี่ยนโทรศัพท์ ใช้ซื้อขายหุ้นก็ได้ๆ สบายๆ และ ก็มาใช้ Blackberry ที่เน้นการส่งข้อความ และ รับส่ง E-mail ได้สะดวกกว่าเครื่องใดๆ ในตลาด
เริ่มชีวิตเปลี่ยนอีกรอบราวปี 2550 ตอนมีโทรศัพท์ ของ IPhone เข้ามา ต้องหอบหิ้วแบบลักลอบ ต้องใช้การจูนเครื่อง ห้าม Update firmware ใดๆ เพราะเครื่องจะถูก Lock และกลายสภาพเป็นขยะใช้งานอะไรไม่ได้อีกในทันที ผมก็ได้ใช้เครื่องตอนนั้น จุดเปลี่ยนคือ มันเป็นโทรศัพท์ที่ใช้ถ่ายรูปได้ ใช้นิ้วสัมผัสย่อขยายภาพที่ถ่ายดูได้ แม้ภาพจะคุณภาพต่ำมากหากเทียบในปัจจุบันนี้ แต่ ก็หรูเริด ในยุคนั้น ราคาเครื่อง 33,000 บาท ที่จ่า่ยตอนนั้น น่าจะซื้อทองคำได้ราว 3 บาท (ทองบาทละ 11,000)
ในตอนนั้นโทรศัพท์ Nokia เป็น Brand เบอร์1 ของโลก ไม่มีใครจะคาดคิดได้ว่า บริษัท Nokia จะแทบล่มสลาย ขาดทุนมีสภาพดั่งในปัจจุบันนี้ ไม่มีใครในวันนั้นจะคิดว่า หนังสือพิมพ์ ที่ใครๆก็ต้องรับมาอ่าน ต้องมีคนส่งถึงหน้าบ้านทุกเช้า เดินไปตรงไหนก็ต้องมีร้านหนังสือพิมพ์ วันนี้ไม่มีใครสนใจจะซื้ออีกแล้ว เพราะข่าวในโซเชียลมันรวดเร็วกว่ามาก
ยุคแห่งการเปลี่ยนแปลง หากเราไม่สนใจที่จะปรับตัว ให้ทันยุค เลิกสนใจที่จะเรียนรู้ คิดว่าตัวเองเก่ง ตัวเองแน่ คิดว่าทำดีแล้ว มีประสบการณ์มากมาย สุดท้ายก็คงไม่ต่างจาก โทรศัพท์ Nokia และ ธุรกิจอีกมากมายที่จะต้อง รอวันสูญสลายหายไปจากโลกแห่งการเปลี่ยนแปลงในยุคนี้
และหากใคร ได้ใช้ โทรศัพท์มือถือ แบบที่ผมได้ใช้ พวกคุณคือ บุคคลร่วมสมัยที่โชคดีได้เห็นการเปลี่ยนแปลงมากมาย ถึงจะมีคนเรียกเราว่า #ลุง ว่า #ป้า ก็อย่าไปกังวลใจเพราะคนที่เขาเรียกเรา อีกไม่นานเขาก็จะมีสภาพเดียวกับเรา แต่เราจะปรับสภาพเป็น #ตา เป็น #ยาย แทน ^^😆😁🙏
