วันนี้มางานประมูลที่โรงแรมนารายณ์ ได้ปฏิทินหลวงพระราชทาน ปีพ.ศ.๒๔๖๙ มาสะสม ปฏิทินนี้ พิมพ์ในสมัยรัชกาลที่๗ เปิดดูเพลินๆ จะเห็นว่าปฏิทินในยุคก่อนจะสิ้นปีในวันที่ ๓๑ มีนาคม ของในแต่ละปี วันที่ ๑เมษายน ของทุกปี จะเป็นวันนับเริ่ม นับเลขขึ้นเป็นปีใหม่ก่อนจะมีการฉลองมหาสงกรานต์ ในราวๆวันที่ ๑๒,๑๓,๑๔,๑๕ ซึ่ง ทางหลวงจะคำนวนแจ้งไปแต่ละคราวปีไป
สำหรับสันหยุดราชการ ก็จะมีวันหยุดมากพอสมควร ซึ่ง ถ้าสังเกต วันหยุดแรกๆของปีก็จะเป็นวันหยุดในเดือนเมษายน และจะมีวันหยุดเป็นวันยาว ราวๆ3วัน ส่วนตัวเชื่อว่า ที่ต้องหยุดยาวเพราะในสมัยโบราณ จะไปไหนมาไหนไม่ใช่เรื่องสะดวก เพราะส่วนใหญ่ยังคงเดินทางสัญจรกันทางน้ำ รองมาคือทางรถไฟ ถนนมีแต่คงไม่ได้มีเช่นดั่งทุกวันนี้
